Ριζική Ανακαίνιση Διατηρητέου Κτιρίου. Στατική Ενίσχυση Κελύφους – Εσωτερικές Αρχιτεκτονικές Παρεμβάσεις – Διαμόρφωση Περιβάλλοντος Χώρου
Η διώροφη διατηρητέα κατοικία με υπόγειο και στέγη, γειτνιάζει με το παραλιακό μέτωπο του δήμου Γλυφάδας. Λόγω εκτεταμένων φθορών η χρήση του είχε εγκαταλειφθεί. Στην αρχιτεκτονική μελέτη προβλέπονταν μικρής έκτασης αλλαγές διαρρύθμισης, προσθήκη ανελκυστήρα και κατασκευή πισίνας στην πρασιά του κτιρίου. Με την ανάθεση της μελέτης εφαρμογής, το γραφείο μας κλήθηκε να συμβάλλει στον εσωτερικό σχεδιασμό και τη διακόσμηση, στη διερεύνηση κατασκευαστικών λεπτομερειών, στη μελέτη φωτισμού, στην επιλογή υλικών και στη σχεδίαση επίπλων. Η μελέτη του περιβάλλοντος χώρου υπήρξε επίσης σημαντική, μιας και η νέα χρήση της κατοικίας θα ήταν τουριστικού χαρακτήρα, κυρίως τους θερινούς μήνες. Σε διάλογο πάντοτε με τον ιδιοκτήτη, με λεπτό χειρισμό στις προϋπάρχουσες αλλοιώσεις αλλά κυρίως με ευαισθησία την ιστορία του, συντηρήθηκε το ύφος και ο νεοκλασικός χαρακτήρας του εξωτερικού και εσωτερικού διάκοσμου.
Το κτίριο βρίσκεται στη Γλυφάδα, σε μικρή απόσταση από το παραλιακό μέτωπο, όπου σώζονται αρκετές παλαιές κατοικίες, οι περισσότερες με εκλεκτικιστικό ύφος. Πρόκειται για διώροφη κατοικία με υπόγειο δώμα και στέγη, χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο κτίριο. Το ισόγειο φιλοξενεί τους χώρους διημέρευσης (σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα), ο όροφος τα υπνοδωμάτια και το υπόγειο τις βοηθητικές λειτουργίες. Η στέγη περιλαμβάνει δύο τμήματα, ένα μεγάλο τετράρριχτο και ένα μικρότερο τρίριχτο. Στο εσωτερικό του τετράρριχτου έχει διαμορφωθεί σοφίτα, ενώ το τρίρριχτο στεγάζει το κλιμακοστάσιο. Το βασικό σχήμα της κάτοψης είναι περίπου τετράγωνο, ενώ η είσοδος του κτιρίου βρίσκεται σε οκταγωνικού σχήματος βεράντα στην νότια πλευρά, και σηματοδοτείται από το μεγάλο τόξο της πρόσοψης.
Παρότι το κτίριο έχει κατά βάση κυβικό σχήμα, εμφανίζει έντονη πλαστικότητα λόγω των διάφορων εσοχών και εξοχών του κτιριακού όγκου. Η πλαστικότητα ενισχύεται από τις βεράντες του ισογείου, τον εξώστη με τα τόξα και την πολύπλοκη μορφή της στέγης. Η διακόσμηση του κτιρίου είναι εκλεκτικιστική και περιλαμβάνει κυρίως νεοβυζαντινά, αναγεννησιακά και κεντροευρωπαικά στοιχεία. Χαρακτηρίζεται ωστόσο από τη χρήση ετερόκλιτων μορφολογικών και διακοσμητικών στοιχείων χωρίς ιδιαίτερη συνοχή, σε συνδυασμό με μία αρκετά αδέξια κατασκευαστική επίλυση των οικοδομικών λεπτομερειών.
Η αρχιτεκτονική μελέτη προέβλεπε επανάχρηση της κατοικίας. Η πρόταση είχε στόχο την επισκευή και συντήρηση της, χωρίς όμως να επηρεαστεί το ύφος και η διαρρύθμιση της. Επίσης στόχευε στην τροποποίηση ή την καθαίρεση των νεότερων κατασκευών που αλλοίωναν το χαρακτήρα του, ώστε το κτίριο να ανακτήσει την αρχική του μορφή.
Κατά τη φάση κατασκευής, οι λίθινες τοιχοποιίες του κτιρίου ενισχύθηκαν με κατάλληλα ενέματα, ο σκελετός (ξύλινος ή μεταλλικός) των δαπέδων καθώς και τα οξειδωμένα μεταλλικά πρέκια των ανοιγμάτων συντηρήθηκαν, ενισχύθηκαν ή αντικαταστάθηκαν. Τα επιχρίσματα του κτιρίου επίσης αντικαταστάθηκαν με νέα ισχυρά ινοπλισμένα κονιάματα και τα διακοσμητικά στοιχεία του σοβά (διακοσμητική ταινία, τεταρτοκυκλικές αποτμήσεις του τόξου της εισόδου, τοξωτές εσοχές ανοιγμάτων) συντηρήθηκαν και συμπληρώθηκαν. Τα κουφώματα συντηρήθηκαν ή όπου απαιτούνταν αντικαταστάθηκαν με όμοια τους. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν επιλέχθηκαν με γνώμονα τον σεβασμό στο ύφος του διατηρητέου κτίσματος ενώ πολλά από τα έπιπλα του εσωτερικού χώρου σχεδιάστηκαν επί τούτου.
Λόγω της προσδοκόμενης χρήσης της κατοικίας ως τουριστικό κατάλυμα, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον υπαίθριο και ημιυπαίθριο χώρο του κτιρίου. Κατασκευάστηκε υδατοδεξαμενή κολύμβησης (πισίνα) στον χώρο της πρασιάς με επίστρωση πατητής τσιμεντοκονίας , έγιναν δαπεδοστρώσεις σε υπαίθρια καθιστικά είτε επαναχρησιμοποιώντας παλαιά πλακίδια είτε χρησιμοποιώντας νέα τσιμεντένια πλακίδια του ίδιου ύφους, οι μαρμάρινες βαθμίδες της εισόδου συντηρήθηκαν, και προστέθηκε φύτευση για σκίαση στον ακάλυπτο χώρο και την πρασιά.
